CLAUDIUS I

CLAUDIUS I
CLAUDIUS I.
Tiberius Drusus Nero, filius Drusi secundogeniti Liviae, Caesar, interfectô Caligulâ successit in imperio, A. C. 41. vir inauditae credulitatis. Lugduni natus est eô ipsô die, quô a 60. nationibus ara Augusto sacrata. A' matre Antonia pro monstro habitus est, unde reprehensura quemquam, illum filio suo Claudio similem dixit. Sub Caligula Consul, omnibus ludibrio fuit. Hôc occisô Imperator, prioris memoriam omni modô abolerc constituit, honores ingestos recusavit, urbis praecipuâ curâ, quam aquaeductibus, etc. ornavit. De M. Britannia triumphavit, postmodum libertis rerum summâ permissâ, qui stupris, exiliis, caedibus omnia miscuêre, uxorem Plautiam Urgulanillam repudiavit, ut et Aeliam Petinam. Messalinam, libidinis monstrum, occidi iussit, etc. Tandem ab Agrippina, peremptus, successorem habuit Neronem. A. C. 54. aetat. 63. Imperii 13. Vide Dion, l. 60. Tacit. l. 11. 12. Annal. Aur. Victor. Suetonium in Claudio, qui addit, eum adhuc iuvenem Historiam exorsum esse, a caede I. Caesaris: Durante Imperiô 8. libris vitam suam, aliô Ciceronis apologiam contra Asin. Gallum scripsisse, tres tandem literas excogitâsse. Boletô obiit. Iuvenal. Sat. 5. v. 146.
Vilibus ancipites fungi ponentur amicis,
Boletus dominio, sed qualem Claudius edit
Ante illum uxoris, post quem nihil amplius edit.
Idem, Sat. 6. v. 620.
---- Minus ergo nocens erit Agrippinae
Boletus: siquidem unius praecordia pressit
Ille senis, tramulumque caput descendere iussit
In caelum et longam manantia labra salivam.
Martialis, l. 1. Epigr. 21. v. ult.
Boletum, qualem Claudius edit, edas.
Boleti quidem per se non occidunt: γ῾πὸ τῶ βολητῶν μόνον (inquit Galenus) οὐδεὶς ἱςτόρηται τεθνεώς. At Claudio boletus venenatus fuit. Sueton. de Agrippina, c. 44. in Claudio. Quae boletum medicatum avidissimo ciborum talium obtulerat. Ptolemaeus Hephaestionis filius: Ω῾ς Κλαύδιον κύουσα ἡ μήτηρ βολητῶν τοὺς μύκητας επιθυμήσαϚα φαγοι, καὶ Κλαύδιος πεφαρμακευμένους φαγὼν ὐποβιῴη. Vide Senecam in Apocolocythosi, ubi ait Claudium in caelum ascendisse, sed decretô Deorum ad inferos futsse detrusum. Nic. Lloydius.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • Claudius — (Bronzebüste, heute im Museo Arqueológico Nacional de España Madrid) Tiberius Claudius Caesar Augustus Germanicus (vor seinem Herrschaftsantritt Tiberius Claudius Nero Germanicus; * 1. August 10 v. Chr. in Lugdunum, heute Lyon; † 13. Oktober 54 n …   Deutsch Wikipedia

  • Claudius — [klô′dē əs] 1. Claudius I (Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus) 10 B.C. A.D. 54; Rom. emperor (41 54) 2. Claudius II (Marcus Aurelius Claudius Gothicus) A.D. 214 270; Rom. emperor (268 270) * * * I in full Tiberius Claudius Caesar Augustus… …   Universalium

  • CLAUDIUS° — (Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus), Roman emperor 41–54 C.E. Claudius was partly assisted in his accession to the throne by the diplomacy of agrippa i , whom he appointed as king of Judea, restoring all the lands ruled by his grandfather… …   Encyclopedia of Judaism

  • Claudius — [klô′dē əs] 1. Claudius I (Tiberius Claudius Drusus Nero Germanicus) 10 B.C. A.D. 54; Rom. emperor (41 54) 2. Claudius II (Marcus Aurelius Claudius Gothicus) A.D. 214 270; Rom. emperor (268 270) …   English World dictionary

  • Claudius — римский император Claudius монотипичный род иловых черепах их Центральной Америки Claudius род насекомых семейства настоящих пилильщиков …   Википедия

  • Claudius — Claudius. I. Römer. Die Claudia gens, ein altes, aus Samnium stammendes u. von dort durch C. 1) nach Rom übergesiedeltes Geschlecht, war patricischen Standes, hatte jedoch später einen plebejischen Nebenzweig; aus dem Geschlecht der Claudier… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Claudius — efterfulgte sin nevø Caligula som romersk kejser. Claudius lod sin første hustru Messalina henrette, men blev selv senere forgiftet af sin anden hustru, moren til Nero …   Danske encyklopædi

  • Claudius 2. — Claudius 2., Marcus Aurelius Claudius Gothicus regerede det romerske rige i mindre end to år fra 268 270 …   Danske encyklopædi

  • Claudĭus — (a. Geogr.), Gebirg in Pannonien, an dessen Ostseite die Scordisker, an der Westseite die Taurisker wohnten; wahrscheinlich die Berge bei Warasdin an der Drave …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Claudĭus [1] — Claudĭus (Claudia gens). Es gab in Rom zwei Claudische Geschlechter, ein plebejisches, von dem am bekanntesten die Marceller (s. Marcellus) sind, und ein patrizisches, das nach der Tradition im 3. Jahrh. der Stadt aus dem Sabinischen in Rom… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”